11/2017 Bang voor de donkere ruimte, het verlies van controle. 

De ruimte waarin ik slaap moet verlicht zijn, anders doe ik geen oog dicht. 

Bang voor geluiden, vage schimmen en het onbekende.

Door de ruimte enigszins te verlichten verdwijnt mijn angst langzaam naar de achtergrond en kan ik rustig slapen. Ik voel me veilig en ben niet meer bang.

 

Ineens word ik wakker, ik moet naar de wc en de twijfel slaat al gauw toe.

Wat moet ik doen? Wacht ik tot morgen ochtend, wanneer het licht is of zet ik me over mijn angst heen en ga ik snel naar het toilet? 

 

Ik pak mijn bandje dat naast het bed hangt. Deze klemt doormiddel van een magneetje vast aan een lampje, schijnend tegen de muur. Het bandje vormt zich bij contact om mijn pols. Het zachte leer als binnenzijde,

beweegt langzaam met mij mee terwijl het siliconen van de buitenkant zijn werk doet. Het materiaal is gecoat waardoor het licht op neemt van de lamp. Net genoeg voor mijn nachtelijk gebruik. Stap voor stap loop ik naar de badkamer en schijn om me heen. 

 

Een onderzoek naar angst, een object over mezelf. Ontworpen vanuit de situatie, een klein en gevoelig onderwerp.