11/2015 Alain de Botton schrijft in De architectuur van het geluk dat 'thuis' een plek is waar we ruimte hebben voor onze echte ik. In de buitenwereld spelen we verschillende rollen, waar we ons zelf niet altijd in kunnen herkennen. Een goede plek kan ons weer toegang geven tot de persoon die we willen zijn. 'Thuis' gaat verder dan een dak boven je hoofd. Ook de spullen waar we ons mee omringen herinneren ons aan wie we willen zijn: ‘Als plekken van een visie getuigen die overeenkomt met de onze en deze rechtvaardigt, verlenen we ze dan ook de eretitel 'thuis', schrijft De Botton.

Een 'thuis' is een wezenlijke behoefte van de mens, ontstaan vanuit onze kwetsbaarheid. De wereld confronteert ons met tegenstellingen waar wij steeds op moeten reageren. Een thuis geeft de rust die we nodig hebben om hiermee om te kunnen gaan. 

 

Een onderzoek naar de kernwaarden van het 'thuis-zijn', over geborgenheid, herinneringen maar ook over tederheid, identiteit en kwetsbaarheid.

Vertaald naar een ruimtelijk onderzoek in 1:1, te zien in verschillende testcases. Tijdens dit onderzoek werd ik bijzonder geïnspireerd door een klein mimosa plantje. Deze sluit haar blad bij elke aanraking, en dient als metafoor in mijn serie. Een 'thuis' beweegt met ons mee, en weet ons in weer en wind te voorzien van de nodige bescherming. Een 'thuis' is geen toonzaal maar een identiteitsbewaker, een schuilplaats, een klankbord die het imago van de bewoner vertegenwoordigt in het interieur. Het huis als verlengstuk van de bewoner, gevormd naar het lichaam, groeiend door de jaren heen.